Gazte hori robotikak eta informatikak liluratuta bizi da. Baina ez bera bakarrik, LOMCEko agintariak eurak be ikasgaien familiako ahizta txirotzat hartu dabe filosofia-eta. Era horretara, nekez lortuko da gaurko wifiek inguratutako teknologiaren munduan humanismo klasikoak bizilekua aurkitzea.
Irakasleek, bestalde, hasarre dihardue filosofia ikasgeletatik baztertzeko joeraren aurrean. Arrazoi osoz, gainera, jakitun diralako filosofiarik barik zein hutsune larria sortzen dan ikasketetan. Irakasleak, filosofiaren talaiatik begiturik, ohartzen dira zelan gai hau izan dan jakintza-arlo guztien topagunea. Enrike Zuazuak dino filosofia eta matematikak, esate baterako, ahiztak dirala, eta logika gaian topatzen dabela alkar[1].
“Filosofia baino, oilozopia hobe” errepikatu izan da euskaldunon artean, gai hori oso praktikoa ez dala erakutsiz. Edozelan be, konturatu behar genduke, batetik, botere politikoa bera be ez dala bizi ideia filosofikoetatik kanpo, eta bestetik, gehiegizko informazino sasoi honetan, inoiz baino beharrezkoagoa dala filosofiak eskaintzen dauan pentsakera kritikorako gaitasuna, informazinoak ez dakar, berez, jakituria-eta. Nahiz eta, itxura baten, telefono mugikorretako mezu mordoek asko dakigula pentsatu eragin, filosofia lehen baizen beharrezko da geure egunotan be.