Elkarrekin ikusgai egiten gara

Gure izenak isildu egiten dira; eta ez badira esaten ez gara ezer. Emakumeon presentzia onartuta badago ere, gizarte patriarkalak sortutako kanonen eta ereduen barruan gaude. Horregatik izen horiek guztiak esan eta idatzi egin behar dira, ikusgarri izateko: Angela, Martina, Bi­biana, Karmen, Gena­ra, Mari, Felisa, Fe­lipa, Bego, Marisa, Jaso­ne, Josune, Alaitz, Ainara, Olga, Ainere, Idoia, Izarne, Ikerne, Miren, Eloisa, Ain­hoa, Karmele, Marije, Ma­rijo, Rocio, Zo­rione, Ines, Fatima, Klaudia, Jenifer, Rim, Arwua, Klara, Mai­der, Ga­razi, Kattali, Katixa, Esti, Ana, Ane, Amaia, Ale­xan­dra, Etorne, Enei­da, Isabel, Ain­tza­ne… (munduko emakumeen izen oro ).
Baina orain, mar­txoaren 8an, eta si­kiera egun ba­tez, ko­munikabideak be­te­ko di­tu­gunez, aprobetxa de­zagun gizonen eta emakumeen arteko benetako des­berdintasunak deseraikitzen, eta be­netako neurriak hartzen desberdintasun horiek desager daitezen.
Eta horretarako, emakumeei buruz hitz egin behar da; izendatu egin behar gaituzte, gure lanak eta lorpenak jaso be­har dira. Hau da, oroimen kolektiboaren partaide izan bagara eta aipatuak izan behar gara. Ikusgai.
Bizitza maite dugulako eta bizirik na­hi dugulako. Gora munduko emakumeak.

Moreak, Lezamako emakumeen taldea