- Egun on, Txori!
- Úrtebarri, Luki!
- Nik halako potrokolorik ez dot ikasi, Txori!
- Protokoloa esaten da Luki!
- Ez, neska, potrokoloa da.
- Bai zera! Hi haz izatekoa gizona!
- Ba, erdaldun batek potrokoloaren ordez portukuloa be esaten dau.
- Hoba whiskia barik betiko kafea hartu bahuan Luki.
- Baleiteke, baina ez esan andreari eta seme-alabei gero!
- Ez, Luki, gure pekatuak bion artean garbitakoak dira.
- Ba, Txori, letretan doktorea –eta gorputzez dotorea!- zara, baina egia dinotsut, erdaldunek handiagoak be esaten deuriez: behin: Un pueblo que se llama De Río non dan -batek. Nik, Será Derío –erantzun neutsan.
- Euskaldun askok be Luki, Dério eta Zamúdio esaten dabe, baina Derío, Zamudío -Derixo, Zamudixo- esan behar da ze, goranzko diptongoak izankeran, i bokala eta o banatu egiten dira Txorierrin. Holantxe: De-rí-o; Za-mu-dí-o.
- Aiko barrabana! Hori be jakin gure Txorik!
- Heuk be hik ekonomia ikasi huan Luki, ez?
- Bai, atzerriratuta egon nintzanean, baina hango tituluak ez dau balio hemen.
- Edozelan be, zuhurra bahaz hi Luki.
- Lukia beti zuhurra, oilo lapurretarako baino ez bada be.
- Ez, ez, zuhurra, akordaldi itzelak eukiten dituana.
- Hori bai gero! Oraingo telefono mugikorrari be nik ESKUFONOA esango neuskio ze, tele + fonoa bada betikoa; hau, esku + fonoa. Polita ez?
- Bai, ona Luki!
- Badakizu Txori zer esan eustan Martin Orbe abadeak honeek trapazeria modernoak dirala-eta? Zera, abade lagun batek, asko kostata, ordenagailutik mezuak hartzen ikasi dauela, baina, ezin joño bialdu mezuok!; hartu bai, bialdu ez; hori ez dauela ikasi.
- Harek esateko ez dozu hori handia.
- Berak, gero, zelan egin barre, Txori!
- Agur!
- Ezin etorri banaz, eskufonoz deituko deutsut.
(*) Ahozko moduan esaten dana, letra baltzez doa