“Ez dozu inoz pentsaten hainbeste urte emongo dozuzala, baina tira, hemen gagoz”, esan deusku Iñigo Martínez de Alegría Manci Uritarra taldeko presidenteak. Zarata handirik egin barik, Larrabetzuko taldeak 70 urte bete dauz. Ospakizun umila izan zan: goizean, hiruko txapelketa jokatu zan eta omenaldia eskaini eutsien lau jokalari ohiri eta bost laguntzaileri; eta ostean, herri bazkaria eta musikea. “Batez be hunkigarria izan zan omenaldiaren momentua, batzuek 80 urte baino gehiago ebezalako”.
Uritarra klubak hainbat urte daroa helburu bakar bategaz, “herriko umeek gura daben arte Larrabetzun futbolean jokatzeko aukerea izatea”. “Udalak laguntzen dau taldea; esate baterako, zelai barria Udalarena da. Baina herriak be babesten gaitu. Larrabetzun beste kirol batzuk be badagoz, baina herriko ume gehienak pasau dira taldetik. Taldeak lotura handia dauka herriagaz, batez be aurreko batzordeak egindako lanari esker”, dino Mancik.
Horren haritik, betiko eztabaida dago taldean: bakarrik herrikoek jokatu behar dabe ala baita kanpokoek be? “Guk uste dogu kanpokoek be jokatzeko aukerea euki behar dabela. Izan be, Larrabetzu oso herri txikia da, eta ondorioz, ezin da jarraitasuna bermatu, hau da, maila guztietan taldea sortu ahal izatea, ume nahikorik ez dagoelako”. Gaur egun 160 jokalari inguru dagoz taldean: 80, futbol eskolan; eta beste 80, kadete eta gazte mailetako taldeetan zein A eta B taldeetan.
Jarraitasun hori bermatzeko, funtsezkotzat joten dabe klubeko futbol eskola. “Hori sortu baino lehen, talde nagusia, eta batzuetan gazte mailako talderen bat be, bagenduan. Eskolari esker, behintzat talde bana dogu kategoria guztietan eta ondorioz, herritik gertuago gagoz: larrabetzuarrek taldea ezagutzen dabe, taldea jarraitzen dabe, partiduak zuzenean ikustera etorten dira...”.
Kudeaketa ona
Talde txiki bat kudeatzea ez da erraza eta askotan jente gehiago inplikatzea gurako leukie klubekoek. Dana dala, pozik dagoz orain arte egindako lanagaz. “Esate baterako, talde nagusiko jokalariei partiduak irabazteagaitik bakarrik emoten deutsegu prima, hau da, gure mailako beste taldeek emoten dabena baino gitxiago ordaintzen deutsegu. Eta halanda be, gure jokalariek ez dabe beste talde batera joan gura eta ganera, gero eta kanpoko futbolari gehiagok etorri gura dabe gurera. Adibidez, Aitor, A taldeko atezainetako bat, Laudiokoa da, eta handik etorten da sosik kobrau barik, eta beste talde batzuetan jokatzeko eskaintzak jaso arren. Diruaz aparte emon ahal deutsagun guztia emoten ahalegintzen gara”.
Uritarrakoak ez dira dirudunak, baina beti agertzen dira beste batzuei laguntzeko prest. Holan bada, 2010ean hasi ziran txapelketa solidarioak antolatzen. “Saria bezalakoa da gure jokalari gazteentzat, goi-mailako taldeen kontra jokatzeko aukerea dabelako. Kirol arloaz ganera, gure ustez, gurearen moduko taldeek gizarte arloa be landu behar dabe. Eta txapelketak helburu solidarioa dauka, bertan batzen dogun dirua alkarte bati eskaintzen deutsagulako”. Aurten ez dabe egin, arazo batzuk euki dabezalako, baina datorren urterako barriro antolatzeko asmoa dabe.
Klubak ziur asko zorra dauka emakumezkoen futboleagaz. Gaur egun, neska batzuek jokatzen dabe eskolan, baina goi-mailan ez dago emakumezkoen talderik. “Orain dala urte batzuk egon zan nesken taldea. Pena da, herriko futbolariek inguruko taldeetan, kanpoan, jokatu behar dabelako, Derion batez be, baina ez dira nahikoak guk talde bat osatzeko”. Hutsune hori alde batera itxita, Uritarra “errealitate sendoa” da Larrabetzun, eurek esaten daben moduan. “ Gure gazteek sei urtetik gorputzak ahal dauan arte herrian bertan jokatu ahal dute futbolean. Herritik herritarrentzat sortutako proiektu honek hiru oinarri dauz: integrazinoa, talde lana eta aisialdia betetzeko aukerea”. Eta horreek azken 70 urteotan izan dira taldeko ezaugarriak.
20 urteko etenaldia
Uritarra taldeko urteurrenaren haritik, Oskar Gazteluk kirol alkartearen historia jaso dau bederatzi orrialdek osatutako dokumentu baten. Egileak holan aurkeztu dau bere lana: “Gogobetetasuna, errua eta pena sentidu doguz: gogobetetasuna, Uritarra taldearen historia apala batzeko aukerea euki dogulako; errua, gura barik aldizkari honetatik kanpo gera daitekezan pertsona, gertaera edo datuengaitik; eta pena, lan hau arinago ez hasteagaitik. Horregaitik, herri honek sortu dauan altxorra danon artean konpartitzearen beharra izan dogu; espero dogu horrek Larrabetzuko memoria kolektiboari ekarpena egitea”. Taldea 1947an sortu zan, baina 1949ra arte ez zan federau, Juan Arteagaren eskutik. Lehenengo partida ofiziala 1949ko irailaren 11n jokatu eban, Iturrigorri taldearen aurka (1-1). Berrogeita hamargarren hamarkadea oparoa izan zan, taldea birritan igon zalako. Halanda be, 1960. urtean, ezin izan eban futbol zelaia mantendu eta taldea desagertu zan. Hogei urte pasau ziran, taldea barriro martxan jarri arte. 1980an, Jose Apraizek, Jose María Burgosek eta beste batzuek birsortu eben Uritarra. Sei urte beranduago, 1986ko abuztuaren 23an, inagurau zan Larrabetzuko futbol zelai barria, gaur egungoa. Harrezkero, taldeak aurrerapausuak emon ebazan apurka-apurka. Baina erabagi benetan garrantzitsua Jose Luis Sagastigordia presidenteak hartu eban, 2009an futbol eskola sortu ebanean. Gaur egun, eskola horren emaitzak bikainak dira benjamin, kimu zein haur-mailetan, eta horri esker, Txorierrin, erreferente bihurtu da beheko mailetan.