Alkoholik gabeko ardoa

Pasteurren aurkikuntzek enologia goitik behera aldatu zutenetik hona, zientzia aplikatua (fisika eta kimika, batez ere) eta elementu naturala elkarri lotuta dabiltza. Hala ere, ibilbide horretan merkatua eta horrek sortzen dituen beharrizanak gidari izan dituzte neurri handi baten. Ikuspuntu horretatik, guztiok aldakortasuna irabazten dugula uste dut, eta zuekin konpartituta hainbat aldiz gozatu dudan lirika zati hori galtzen dugula. Alkoholik gabeko ardoaren berri izan dugu aspaldi honetan. Urteetako ikerkuntzaren emaitza da eta alkoholaren kontsumoaren arazoari konponbidea ematea du helburu, ardoaren ezaugarri organoleptikoak mantenduz. Nola egiten dute? Prozedura mostoaren hartzidura moztean datza. Mahatsaren azukrea momentu horretan bihurtzen da alkohol eta hartzidura gelditzean, ardoak lortzen duen alkohol maila oso baxua da. Beste prozedura bat ardoa deskonposatzean datza. Prozedura fisikoen bitartez bereizten da alkohola gainontzeko elementuetatik eta lortzen den ardoak nekez gainditzen du 0,5 alkohol-graduko maila. Nahiko ezaguna den upeltegi katalan bat (aikor!laguna egin arte ez diogu publizitaterik egingo) lehena izan da moskatel mahatsa erabilita ekoiztutako alkoholik gabeko ardoa merkaturatu duena. Baina merkatuan badaude beste produktu batzuk berdejo eta tenpranillo barietateekin egindakoak (markak ezagutu nahi izanez gero, webgunean kontsultatu). Ikusiko dugu ikusi aurrerantzean zein dan produktu horrek merkatuan duen arrakasta; nagusientzat, diabetikoentzat... egokia dela diote egileek, batek daki! Alkoholemia-kontrol batean gelditzeko esaten badigute, afarian botila bi ardo edan ditugula lotsatu barik esan genezake, beharbada. Txantxetan nabil, eh!; betiko moduan, nire gonbidapena da ardo horiek probatzea eta norberak bere iritzia izatea. On egin.