Landare diuretikoa da, oso ona bihotzerako eta odol-zirkulaziorako. Tentsioa erregulatzen du: tentsioa altu badugu, lagungarria da hark behera egiteko, eta baxu badugu, gora egiteko. Ez ditugu bere baiak hartu behar, toxikoak dira eta; hortaz, adarrak eta hostoak erabiliko ditugu. Horretarako, infusio hotza egingo dugu (ez da landarea egosi behar). Baiak kendu, eta hostoak eta zurtoinak urez betetako edalontzi batean jalkiko ditugu gau osoan. Goizean edalontzi bat infusio hartuko dugu, eta gauean beste bat.
Mihuraren fruituak egoki-egokiak dira mendian edo egun hotzetan izan ohi diren gorputz-atalen izozketei aurre egiteko. Beraz, konponbide ezin hobea da alpinistentzat, eskiatzaileentzat eta hotza dagoenean mendian dabilen edonorentzat. Izozten ari den gorputzeko edozein ataletan erabil daiteke: sudurrean, eskuetan, hanketan…
Errezetak
Pomada egiteko: baiak xehatuko ditugu, eta olioarekin nahasi. Maria bainutan berotuko dugu tarte luze batean eta su eztian; 30-40 minutu inguru. Sutatik kendu, eta iragazki bat erabilita iragaziko dugu mihuraren abarrak kentzeko. Olioa ontzi garbi batean ipiniko dugu. Bestalde, mihura-ardoa egin daiteke. Prozesua hau da: ardo zuri litro batean 40 g hosto ipini behar dira, eta zortzi egunean beratu. Azkenik, ardoa iragazi behar da.
Kontraindikazioak
Baia zuriak toxikoak dira ugaztunentzat, baina ez herbiboroentzat. Landare hau arriskutsua izan daiteke, kantitate handia hartzen bada. Era berean, ez da irentsi behar, ondo ezagutzen ez bada, eta gomendagarria da medikuari jakinaraztea hartzen gabiltzala.
Bitxikeriak
Landara ikertzen dabiltza, minbiziaren aurkako propietate handiak baitu. Modu korapilatsuan eta bitxian ugaltzen da. Izan ere, mihura ez da berez hazten eta, era berean, guk landatzen badugu, ez da ateratzen. Txoriak dira mihura ugaldu dezaketen bakarrak: fruituak jaten dituzte eta haziak zuhaitz batetik bestera eramaten dituzte. Mihura nahi baduzu, zaindu txoriak!