Zapatua, azaroak 10. Eguraldi ederra. Lagun onak txokotik Derioko eskoletara. Eskolak. Jantokia. Lana egin behar, txokoan baino gehiago.
Bazkaria ederra. Rementeria nagusi, laguntzaile kuadrila ere ederto. Porrusalda, odolosteak eta giarra. Ezin hobeto. Ardaoa eta ura, ahaztu barik. Tarta gozoa eta patxarana.
Bertsolariak hasi behar. Fredi eta Ortzi trikia eta panderoa hartu, eta bazterrak alaitu.
Algortako familia, paiatarrak: Xabi, Fredi eta Itsaso. Eta gai-jartzaile, Derioko Ortzi. Librean hasi. Bateri zein besteri egurra, bateri zein besteri burla. Barreak eta giro ezin hobea.
Gaika. Seriotu dira bertsolariak. Baina emozioez gainezka jarraitu dute. Barre eta erreibindikazio, iragana eta etorkizuna. Ederra benetan. Puntuka jarri dira gero: berriro ere barre algarak. Eta amaitzeko agurrak. Fredirena antologikoa.
Bizkaiko txapelduna izan da lehendabiziko aldiz gurean. Paiatarrak lehendabiziko aldiz batera bertsotan (bueno, beste bertsolaririk gabe). Bertso saio ederra: denetarik eta berritzailea. Itsaso beste ahots bat gehitu dio anaien kalapitari. Gozoa eta ederra.
Ostean, Deriotik poteoa, baita Zamudion ere. Baina horiek beste kontu batzuk dira. Datorren urterako listoia altu jarri dugu, baina gaindituko dugu, dudarik ez izan. Leku berrian izango ote da Txarriboda? Auskalo .....