Sindikatua azaldu moduan, prekarietatea gero eta presenteago dago lan-munduan. “Pobrezia prekarietatea da. Bizitza duina izateko, guztiok behar dugu gutxieneko soldata eta, gure iritziz, urtean gutxienez 18.200 euroko izan behar duela. Egonkortasunik eza da prekarietatea. Mugagabea ez den kontratuak zailtasun asko ekartzen ditu bakoitzak bere bizi-proiektua lasaitasunez aurrera eramateko”.
Langileak gaixotzen dituzten lanpostuak ere prekarietatea dira, ELAren esanetan. “Lan egitea, gaixotzeko edo lan egiteko. Produktu arriskutsuak erabiltzen direlako, jausteko arriskua dagoelako, lanak buruko gaitzak ekarri ahal dituelako, jazarpena pairatzen delako… Azken batean, langileak muturreko egoeran izatea da prekarietatea, duten apurra galduz gero dena galtzen dutelako. Hortaz, prekarietatea tresna da enpresetan, pertsona zaurgarriez baliatzeko, diziplina ezartzeko tresna. Prekarietatea ezabatzea premiazkoa da; mobilizazioa, antolakuntza eta borroka beharrezkoak dira horretarako”.