Langileak ez zuen denbora luzez salaketarik jarri errepresaliak pairatzeko beldurragatik. Lanaldiren zatirik handiena enpresa horretan egiten zuen eta ondorio negatiboen beldur zen, bai garbiketa-enpresaren aldetik, bai bezeroaren aldetik, erasotzailea lehen lerroko burua delako”, azaldu dute. “Hilabete askoan egoera umiliagarria eta bortitza pairatu du eta azkenean gaixotu da: antsietate handia du”.
Sindikatuak emakumearen ausardia azpimarratu du. “Lan-eremuan egunero izaten dira emakumeen aurkako diskriminazioa eta indarkeria, baina ez dira salatzen. Salaketa jartzen duen emakumearen integritatea bermatzeko baliabide instituzionalik ez dago eta gaur egungo justizia patriarkalak ez du konfiantzarik ematen; gainera, horiei biei beste elementu berri bi gehitu behar zaizkio: lana galtzeko beldurra eta mehatxu latentea”.
Sindikatuak kasuari bide juridikotik egingo dio aurre, baina batez ere antolatutako ekintza sindikaletik. “Ahizpatasuneko eta elkar zaintzako mekanismoak jarriko ditugu martxan, oraindik eta indartsuagoak izateko, emakumeen aurkako indarkeria-seinalerik txikienari ere eta irmotasunez erantzungo diogu”.