Azkenaldian, Luis Rubialesek Jenni Hermosori emon eutson musua guztiok ezagutzen doguzan arrazoiengaitik urten da albistegi, egunkari eta abarretan. Musu hori musu lapurtua izan zan. Musuak mota askotakoak dira, eta haien sailkapen bat musu baimenduen eta lapurtutakoen artekoa izan daiteke. Argi dago musu baimendua bi musukideek onartutakoa dala. Nik musu lapurtuak aldarrikatu nahi dodaz; ezkutuan, isilean edo itxaroten ez diran musuak. Musu horiek argi gitxigaz emoten dira, ilunpetan, isilean, salatua ez izateko moduan.
Lehen holango musu gehiago emoten nebazan; agian, adin kontua izango da, baina gaur egun ez dodaz hainbeste emoten. Adinak eragina dauka, baina ez nirea: musu hartzaileen adinaz ari naz. Seme-alabak gautxoritu egin dira eta gero eta zailagoa izaten da, lo dagozenean, gaueroko musu lapurtua lortzea. Esan dodan moduan, isilpean eta ezkutuan emondakoak, lasaiak, nekatuak, erantzun bakoak, eztitsuak, egunaren amaieraren seinale.
Ekintza berbera zein desberdina izan daitekeen. Ekintza baino, haren asmoa aztertu behar dogu, eta zoritxarrez, helburu nazkagarri larregi dagoz gure gizartean.