Larrabetzuko aterpea diseinatu dute Beñat Saratxagak eta Gentzane Goikouriak (Behark), eta proiektuari izen hau ipini diote: Last Chance for a Slow Dance. Aterpeak solairu bi ditu. Beheko solairua diafanoa da eta bertan barra txiki edo erabilera anitzeko txosna ireki bat dago, aterpean egiten diren ekitaldien osagarri gisa erabiltzeko. Beste aldetik, goiko aldean solairuarte txiki bat atondu da eta hara eskaileretatik igo daiteke. Gainera, aterpea zabaldu zenean Larrabetzuko Udalak esandakoaren arabera, aurreikusi da, udaletxearen birgaitze-lanak amaituta, solairuarteak oso bilkuren aretora sarbide zuzena izatea. “Eguraldi txarretik babesteaz gainera, solairuarteak hainbat erabilera izan ditzake, esaterako, agertoki moduan”.
Udalaren hitzetan, “eraikina irudi garaikidea eskaintzen duen arren, tokiko tradizio arkitektonikoa errespetatzen du, bai erabilitako materialengatik, bai lehen zegoen eraikinaren formari eta bolumenari eusten dielako. Aukeratutako materialak – egurra, harria eta tratatutako harri-itxurako hormigoia– oso ondo integratzen dira inguruan”.