Sondikoztarrari beti gustatu zaio eskulanak egitea, eta josteko makina bat oparitu ziotenean hasi zen sortzen. “Lanean ere hasi nintzen, baina konturatu nintzen benetan gustura nengoen lan batean ibili behar nuela, eta patroigintza eta moda ikasi nuen. Zenbait enpresatara jo nuen, baina ikusi nuen jostun moduan tratatzen nindutela, eta nik ez dut bakarrik josten; sortu ere egiten dut. Horregatik, arriskatu nintzen eta nire kabuz nabil orain”.
SORLEKUA
"Basoa"
Alaba txikitxoa zela berriro haurdun geratu zen Ainara Barrado sondikoztarra, eta konturatu zen laster ezin izango zuela motxilan eraman. “Otu zitzaidan zerbait egin behar nuela, nik bere ahizpa motxilan eramaten nuenean, berak ere bere motxilan panpin bat eraman zezan”. Bozetoak egiten eta patroiak mozten hasi zen, baita oihal politak eta dibertigarriak topatzen ere. “Zaku-oihal estanpatuak erabiltzen ditut, apur bat meheagoak, baina oso gogorrak direnak, izan ere, leku batetik bestera eramateko motxilak dira, hainbat aldiz kendu eta ipintzeko… Bi urtetik lau urtera bitarteko umeek erabiltzeko motxilak diren arren, tirak dituenez, zazpi urtekoek ere erabili ditzakete, umearen gorputzaren eta tamainaren arabera”.